Broodje "Bewust" - 5 januari 2025
Een heerlijke manier om te ontspannen en in het “nu” te komen is door heel bewust je boterham of broodje op te eten. Dit kan je gewoon aan je ontbijttafel doen, op de bank of bij je ontbijtje in bed.
Waar het om gaat is dat je heel, heel, héél sterk vertraagt. Extreem slow motion zeg maar.
Haal rustig en diep adem door je neus en uit via je mond. Kijk aandachtig naar je bord en pak heel voorzichtig je broodje of hapje met je vingers beet. Niét met een vork… dat zou de pret bederven.
Voel de structuur van het brood. Het temperatuurverschil tussen de ingrediënten. De zachte indruk op je vingers. Kijk naar het broodje. Til het rustig op. Breng je hand in slow motion, millimeter voor millimeter, richting je gezicht. Blijf naar het broodje kijken. Bemerk hoe subtiel je hand en arm bewegen, draaiend op de weg naar je mond.
Ademen rustig door je neus in en uit door je mond. Even een diepe zucht tussendoor brengt je terug naar jezelf. Terwijl je dichterbij komt, ruik je misschien de ingrediënten. Blijf kijken.
Terwijl het broodje dichterbij komt wordt het steeds lastiger om te focussen. Laat je ogen en zicht toe zich als vanzelf te sluiten. Laat je bewustzijn zich, met de beweging mee, langzaam naar binnen keren.
Breng het broodje naar je mond. Open je mond. Voel hoe je lippen elkaar heel zachtjes los laten, je kaak naar beneden gaat, je tong traag los komt van je gehemelte. Adem in door je neus, uit door je mond. Langzaam. Zacht. Voel hoe je warme adem je vingers streelt.
Dan raakt het broodje je lip aan. Zacht. Een tipje maar. Voel de sensatie van de tinteling in je lip. Geniet na. Nog een keer. Open langzaam je lippen verder van elkaar en ervaar de sensaties. Voel het puntje van je tong het broodje raken terwijl deze verder je mond in gaat.
Proef met het puntje van je tong. Zoet, warm, koud, nat, droog. Sta stil bij iedere sensatie die je ervaart. Open je mond ver genoeg om een hapje te kunnen nemen.
Voel hoe je tanden zich in het zachte brood laten zinken. Bemerk het samenspel tussen te tanden, kaak, lippen en tong bij het nemen van de hap. Hoe je lippen meewerken en afscheid nemen van de rest van je broodje. Hoe ze het hapje naar binnen begeleiden. De structuur, de smaak, de temperatuur.
Laat je arm en hand heel langzaam en met aandacht weer zakken, terwijl je ook de aandacht houdt bij wat er in je mond gebeurt. Voel hoe je tong het stukje, krullend langs je gehemelte naar binnen draait.
De smaken exploderen in je mond. Je tong streelt je tanden, je gehemelte. Het broodje raakt je gehemelte. Speeksel komt vrij en mengt zich warm in het spel.
Sluit je mond. Adem in en uit door je neus. Wees je bewust van iedere smaak, structuur, warmte, kou, vocht en sta bij iedere sensatie stil. Neem de tijd om alles stuk voor stuk te ervaren. Vertraag iedere kauwbeweging maximaal. Millimeter voor millimeter.
Neem de tijd om rustig te kauwen. Iedere kauw op te breken in door de sensaties getriggerde momenten. Momenten die rustig, met aandacht en nieuwsgierigheid ervaren en onderzocht mogen worden.
Als het zo ver is, voel hoe je tong je helpt het hapje en speeksel naar je keel te brengen. Hoe je keel zich aanspant om door te slikken. Hoe de hap afscheid neemt van het spel. Hoe deze in je keel glijdt. Dieper in je. Ervaar hoe je tong de resten in je mond opzoekt en deze ook begeleidt om zich weg te laten glijden in je keel. Hoe je je lippen afschraapt, aflikt en deze zich langzaam openen voor de volgende hap.
Geniet nog even na en vergeet dan wat er allemaal in je mond gebeurde. Het trage samenspel van voelen, proeven, ruiken en horen. Het samenspel van je kaken, je tong, je lippen, je keel.
Stel je open voor de volgende hap. Net zo vertraagd als deze. Opnieuw ontdekken.
Blijf ademen.
Als je merkt dat je afgeleid bent en op de automatische piloot een hap hebt vermalen, keer terug naar de extreme vertraging en sensaties. Adem diep en rustig in en uit. Keer terug, weg van de gedachten die je uit het moment hebben gehaald. Dit zal regelmatig gebeuren en dat is OK. Zodra je je bewust wordt dat je gedachten je weg hebben gehaald van jezelf, ga je gewoon weer terug.
Zonder oordeel. Gewoon terug naar de sensatie. De aandacht.
Het genieten van jezelf. Het spel in jezelf.
Eet smakelijk…
Energie loslaten - 24 december 2024
Een cliënt stelde de vraag hoe ze de energie die ze in zich voelde los kon laten, kon laten gaan.
Tja, energie kan je niet weg laten gaan. “Energie gaat nooit verloren”. De kunst is om de energie te aanschouwen. Er te laten zijn. Je energie wordt “gekleurd” door je gedachten en emoties: ervaringen uit het verleden die je een plekje hebt gegeven in je gedachten en je gevoelens.
Ontspan en laat gaan. Ontspan door je adem bij iedere teug de binnenkant van je lichaam te laten aftasten. Bij iedere ademteug haal je nieuw, vers, onbezoedeld leven naar binnen. Iedere ademteug is nieuw leven.
Voel je hoofd. Je nek. Je ogen. Je gezicht. Je kaak. Je tong. Je lippen. Je keel. Je schouders. Je bovenarmen. Je onderarmen. Je handen. Je vingers. Je borst. Je borsten. Je middenrif. Je buik. Je onderbuik. Je geslacht. Je bekkenbodem. Je liezen. Je billen. Je bovenbenen. Je knieën. Je onderbenen. Je voeten. Je voetzolen. Je tenen.
Als je ze niet voelt. Span ieder onderdeel even heel zachtjes aan en ontspan. Alles
Zo traag mogelijk en blijf ademen. Voel hoe de energie op die plekken verandert. Vind er niets van, ervaar wat het is. Zonder oordeel, hoop of verlangen.
Wees je bewust dat Jij het bent die dit aanschouwt. Niet je hoofd. Niet je hart. Maar Jij. Degene die al je hele leven gewaar is van jou. Degene die jou zag in de spiegel toen je 5, 12, 23 of 35 was. Degene die doorheeft dat Jij jezelf aanschouwt.
De meeste energie roert zich in je buik. “Gut feeling”. Daar komt de onrust vandaan. Of het nu negatieve of net zo makkelijk positieve energie is. Ontspan en onderzoek. Wees gewaar. Misschien kan je er een kleur aan geven. Blijf er bij. Zonder oordeel en al helemaal zonder er iets mee te dóen. Niet gaan veranderen of wat van vinden. Het er gewoon laten zijn. Het is energie.
Alles is energie. Je gedachten, je emoties, je gevoelens. Maar die kunnen zomaar veranderen toch? Die staan alleen vast als je ze met je hoofd vast houdt.
Dus… adem iedere keer nieuw, vers onbezoedeld leven in. Laat deze een weg vinden naar waar het naar toe wil gaan. Ervaar. Ontspan. Laat het er zijn. In vrijheid, zonder je er tegenaan te bemoeien. Dan verandert het vanzelf. Het is immers leven… en leven bestaat alleen in dat wat verandert.